حجاب یعنی به جای شخص، شخصیت را دیدن.
حجاب یعنی به همهی نا محرمان و ظاهر بینان “نه” گفتن.
حجاب آوای ملکوتی جمال طلبی معنوی زن است.
حجاب تلالو شبنم بر چهرهی زیبای گل است.
حجاب تضمینی برای تداوم خط زیبای شرافت است.
حجاب تداوم بخش آیههای مهربانی متقابل همسران است.
حجاب بوتهی خوشبوی گل عفاف است.
حجاب سپری است قوی در برابر شمشیرهای تهاجم فرهنگی.
حجاب سند اطاعت از فرمانده هستی است.
حجاب زنجیری گران بر دستهای دیو گناه است.
حجاب گامهای بلند انسان در کوچههای معانی است…
✦✮✦✮✦✮
«مباهله» به عملی گفته میشود که دو یا چند نفر که در مسأله مهم دینی با یکدیگر اختلاف دارند، در یکجا جمع شوند و با تضرع به درگاه خداوند، از او بخواهند آن را که بر باطل است، رسوا و مجازات کند. مباهله پیامبر اسلام با نماینده گان مسیحی ساکن نجران، یکی از وقایع مشهور تاریخ اسلام است که نشان دهنده حقانیت دعوت پیامبر و فضیلت همراهان ایشان یعنی علی، فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام است. جریان مباهله پیامبر با مسیحیان نجران که در آیه ۶۱ سوره آل عمران (آیه مباهله) ذکر شده و شرح آن در منابع متعدد شیعه و سنی آمده است، علاوه بر آنکه نشانه حقانیت و درستی دعوت پیامبر است، مشخص کننده مصادیق تعبیر اهل بیت در آیه تطهیر و همچنین جایگاه رفیع امام علی علیه السلام - به عنوان مصداق تعبیر انفسنا در این آیه - می باشد.
اولین استفاده از سلاح شیمیایی در اواخر مهر ۱۳۵۹ (نوامبر ۱۹۸۰) توسط ارتش عراق برای مقابله با نیروهای ایران که بدلیل عدم آمادگی نظامی از موج انسانی استفاده میکردند از سلاحهای شیمیایی ساخت عراق استفاده کرد . [۲]
صدام حسین از سال ۱۹۸۴ به بعد بهطور گسترده از تابون استفاده میکرد، اما این ماده گران بود و پیدا کردن مواد لازم برای ساخت آن هم سخت بود. او بعدها بیشتر به سراغ گاز وی ایکس رفت که قدرت و دوام بیشتری داشت. او در سال ۱۹۸۸ حدود ۴ تن از این گاز را در اختیار داشت اما ماده شیمیایی که در حجم وسیعتری در دسترس او قرار داشت، گاز سارین بود صدام حسین به گاز خردل هم علاقه داشت، چرا که این گاز اثرات درازمدتی نظیر کوری، انواع سرطان، ناباروری و نقص عضوهای پیش از تولد داشت.[۳]
از سال ۱۳۶۳ استفاده گسترده عراق از گاز اعصاب، گاز تاولزا و گازهای عامل خون آغاز شد. تنها در یکی از موارد استفاده عراق از این قبیل سلاحها علیه شهروندان عراقی حامی ایران در اسفند ۱۳۶۶، متجاوز از ۵۰۰۰ نفر غیرنظامی کشته و ۷۰۰۰ نفر دیگر مجروح شدند.[۴] این در حالیست که نخستین حمله شیمیایی عراق (به ایران) که توسط سازمان ملل در جنگ ثبت شده بود، مربوط به ۲۳ دی سال ۱۳۵۹ میشد که در منطقهای واقع در پنجاه کیلومتری غرب ایلام بود که در آن عراق علیه نیروهای ایرانی به کار برد و نهایتاً بر اثر این حمله شیمیایی، ۱۰ نفر کشته شدند.
اعتکاف از جمله سنتهای پیامبر (ص) است، اما پیش از اسلام هم آیینی مانند اعتکاف در بین اعراب رواج داشته است. پیامبر (ص) برای اولین بار در شهر مدینه و در دهه اول ماه رمضان در مسجد اعتکاف کردند. سال بعد در دهه دوم و سال بعد از آن در دهه سوم این اعتکاف پیامبر (ص) تکرار شد و پیامبر (ص) در این مدت چادری را در مسجد برای خودشان برپا میکردند.
درباره سابقه اعتکاف در ایران در دوران صفویه و در شهرهای اصفهان و قزوین شیخ لطفالله میسی چنین میگوید: «در قزوین و اصفهان بر اجراى اعتکاف اهتمام ورزیده و هدف ارجاع مردم به نور حقایق و دعا و توسل براى دوام حکومت علوى موسوى بوده است
سازمان بسيج یکی از نیروهای پنجگانه سپاه پاسداران به شمار میرود که گردآوری، مدیریت و سازماندهی نیروهای داوطلب مردمی را، در راستای اهداف سازمانی، بر عهده دارد. این نیرو که با نامهای سازمان بَسیج مستضعفین یا نیروی مقاومت بسیج هم شناخته میشود در ۵ آذر ۱۳۵۸ به فرمان روح الله خمینی تشکیل شد و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی در دی ۱۳۵۹ قانوناً رسمیت پیدا کرد و به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تعلق گرفت.
به اعضای این سازمان بسیجی میگویند و طبق ماده ۱۳ قانون مقررات استخدامی سپاه، بسیجی به فردی اطلاق میشود که داوطلبانه جهت تحقق ارتش ۲۰ میلیونی تحت پوشش سپاه در میآید. به موجب همین مادهٔ قانونی بسیجیان به سه دسته «بسیج عادی»، «بسیج فعال» و «بسیج ویژه» یا «پاسداران افتخاری» تقسیم میشوند. در جنگ ایران و عراق از بسیجیان بیشتر برای ارسال به صورت داوطلبانه و سازماندهی شده به جبههها استفاده میشد.
آیه ۶۱ سوره آلعمران از رویداد مباهله سخن گفته و به آیه مباهله شهرت دارد. شیعیان معتقدند در آیه مباهله، امام علی به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر(ص) شمرده شده و از اینرو این آیه را از فضایل امام علی(ع) میدانند. این واقعه در منابع شیعه و اهلسنت نقل شده است.
براساس منابع، پیامبر(ص) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند؛ اما در روز موعود، مسیحیان نجران پس از مشاهده اینکه پیامبر(ص) اهل خانوادهاش را با خود آورده، از مباهله خودداری کردند. مباهله درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ میدهد که هرکدام ادعای حقانیت دارند.
درباره روز و سال وقوع این رویداد، نظرات مختلفی وجود دارد. مشهور تاریخنگاران وقوع آن را در سال ۱۰ قمری میدانند. همچنین در کتابهای دعا برای روز ۲۴ ذیالحجه به عنوان روز مباهله اعمالی ذکر شده است.
درباره این واقعه، آثار نوشتاری و هنری تولید شده است. از جمله آنها نقاشیای است که در نسخهای از کتاب آثارالباقیهٔ ابوریحان بیرونی (تاریخ کتابت نسخه: ۷۰۷ق) درج شده است.